Lubicie spacerować, poznawać, zwiedzać zakamarki swoich okolic? Spacery po lesie, parku, łące…. obserwowanie świata, cieszenie się nim, „obcowanie” z naturą i życie w zgodzie z nią? A co powiecie na to aby połączyć przyjemność z nutą rywalizacji – przy okazji cieszenia się światem (i korzyści jakie przynosi spacer na świeżym powietrzu, szacunek do Matki Ziemi) zawalczyć o Tytuł Najwprawniejszego Obserwatora Przyrody? Nie jest to takie łatwe jak może się wydawać…. zapraszam na Łąkę – najnowszą grę Klemensa Kalickiego, autora popularnej gry familijnej Domek!
„Doświadczeni obserwatorzy przyrody dzielnie przemierzają okolice w poszukiwaniu roślin, zwierząt i rozmaitych ciekawostek. Chętnie wykorzystują swoją wiedzę – na łąkach, wśród traw są w stanie wypatrzeć małe gryzonie, a skoro tu są, być może za chwilę pojawi się myszołów, lis albo nawet żmija! „
~ Informacje ~
Tytuł: Łąka
Wydawca: Rebel
Ilość graczy: 1-4
Czas gry: ok. 10 minut
Wiek graczy: 10+
Cena: 60-90 minut
~ Zawartość pudełka ~
plansza główna
2 plansze ognisk i zaślepki
184 karty
12 żetonów celów
20 żetonów szlaków
12 żetonów premii
28 żetonów dróg
5 żetonów trybu jednoosobowego
żeton pierwszego gracza
5 kopert z dodatkowymi kartami
znacznik rundy
4 składane podajniki
instrukcja
indeks kart zawierający dziennik obserwacji przyrodniczych
schemat składania podajników
~ Wygląd ~
Wszystkie elementy gry umieszczono w tekturowym, starannie wykonanym pudełku. Według mnie są dobrej jakości – karty może nie mocno grube ale też i nie cienkie. Z pewnością mogą zachwycić niesamowitymi, pastelowymi ilustracjami, które są niczym obrazy – małe dzieła sztuki. 
~ Cel gry ~
Gracze wcielają się w wędrowców obserwujących naturę, na łonie której rozgrywają się przeróżne historie ze zwierzętami i roślinami w rolach głównych.
Mając do dyspozycji jedynie mapę wędrują po okolicy, szukając inspiracji i uwieczniając widoki – wszystko aby zdobyć Tytuł Najwprawniejszego Obserwatora Przyrody.
Przypadnie on temu, kto zdobędzie najwięcej punktów z zaobserwowanych gatunków zwierząt i roślin, krajobrazów oraz zebranych pamiątek z wędrówki.
Zmagania toczą się także przy ognisku, gdzie gracze prześcigają się w realizacji celów swoich wypraw. 
~ Przygotowania do gry ~
Rozgrywka dla 2,3 i 4 graczy
- 1. Na środku stołu układamy planszę główną.
2. Żetony drogi kładziemy w zasięgu wszystkich graczy.
3. Z 4 podajników na karty, 3 należy umieścić w wycięciach na planszy głównej, a 4 obok niej.
4. Każdą z talii tasuje się osobno, następnie umieszcza w odpowiednim podajniku (jak pokazano na ilustracji)
Na początku gry używa się 3 talii: W, S i E. Na późniejszym etapie rozgrywki talia N zajmie miejsce talii S
5. Wszystkie miejsca na planszy uzupełniamy odkrytymi kartami z odpowiednich talii.
W lewej kolumnie umieszczamy karty z talii W, w prawej kolumnie karty z talii E, a w dwóch środkowych kolumnach karty z talii S
6. Obok planszy głównej umieszczamy 1 z 2 plansz ogniska (stroną z symbolem odpowiadającym liczbie graczy do góry). Niewykorzystaną planszę ogniska odkładamy do pudełka.
7. Żetony celów tasujemy, następnie umieszczamy w losowy sposób po 1 odkrytym żetonie na kwadratowych polach na planszy ogniska. Niewykorzystane żetony celów odkładamy do pudełka (w rozgrywce 4-osobowej wykorzystuje się wszystkie podstawowe żetony celów)
8. Każdy z graczy wybiera kolor i otrzymuje odpowiednie elementy opisane w instrukcji
9. W rozgrywce 2- albo 3-osobowej należy zablokować odpowiednio 2 albo 1 wcięcie w planszy ogniska. Z tych wcięć nie można korzystać przez całą rozgrywkę
10. Znacznik rundy stawiamy na 1 kamieniu na torze rundy
11. Gracz, którego ostatnio użądliła pszczoła, otrzymuje żeton pierwszego gracza i rozpoczyna rozgrywkę
Przygotowanie graczy
- Każdy gracz rozpoczyna grę z 5 kartami na ręce a następnie dobiera w następujący sposób: gracz po prawej stronie pierwszego gracza dobiera na rękę 4 karty z 1 wybranego rzędu planszy głównej i 1 kartę z talii N.
UWAGA
Puste miejsca na planszy należy uzupełnić kartami z odpowiednich talii.
- Następnie te same kroki powtarzają kolejni gracze (przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara). Przed rozpoczęciem 1 rundy, ale po dobraniu rzędu kart każdy z graczy decyduje, z którą stroną początkowej karty podłoża chce rozpocząć grę. Następnie wykłada ją wybraną stroną do góry w swoim obszarze łąki jako pierwszą kartę.
Wariant 1-osobowy
W tym wariancie rozgrywka przebiega podobnie do gry 2-osobo-wej, jednak jedynym przeciwnikiem jest automatyczny gracz zwany dalej włóczykijem.
- 1. Poniżej planszy głównej umieszczamy planszę ogniska stroną z oznaczeniem do góry.
2. Znacznik rundy ustawiamy na 1. kamieniu na torze rund.
3. Zakrywamy wszystkie żetony celów, następnie losujemy 3 z nich.
4. Na kwadratowych polach wokół ogniska na planszy ogniska, umieszczamy po 1 odkrytym żetonie.
5. 2 zaślepki umieszczamy we wcięciach w planszy ogniska.
6. Gracz wybiera kolor, następnie bierze wszystkie elementy w tym kolorze tak jak podczas przygotowania do standardowej rozgrywki.
7. Żeton wariantu 1-oosobowego umieszczamy w pobliżu planszy głównej.
8. Tasujemy żetony szlaków w pozostałych kolorach, następnie tworzymy z nich zakryty stos, który umieszczam obok żetonu wariantu 1-osobowego.
9. Wybieramy po 1 znaczniku koloru w każdym z pozostałych kolorów i w losowy sposób umieszczamy odkryte na 3 wskazanych przez instrukcje miejscach.
10. Karty, które zbieramy w trakcie rozgrywki układamy w stosie nad żetonem wariantu 1-osobowego.
11. Odpowiednio uzupełniamy wszystkie pola planszy (według instrukcji)
PEŁNA INSTRUKCJA
~ Jak grać ~
Rozgrywka składa się z 6 rund w grze 2- i 3-osobowej albo z 8 rund w grze 4-osobowej (liczbie rund odpowiada liczba kamieni na torze rund na planszy ogniska).
Gracze wykonują swoje tury zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, zaczynając od pierwszego gracza.
- W swojej turze gracz musi wykonać akcję poprzez mieszenie swojego żetonu szlaku w 1 z wcięć w planszy głównej albo w planszy ogniska.
UWAGA
Żetony można umieszczać tylko w niezajętych wcięciach.
- Żeton umieszczony we wcięciu pozostaje w nim do końca rundy.
- Każdy żeton szlaku pozwala wykonać 1 z 2 rodzajów akcji w zależności od tego, gdzie zostanie umieszczony: plansza główna, zagranie 1 karty na obszar łąki albo okolicy. Mamy jeszcze akcję specjalną (opcjonalną) a mianowicie plansze ogniska i realizacje celu.
ZASADY ZAGRYWANIA KART, AKCJE PLANSZY OGNISKA A TAKŻE WARIANT 1 GRACZA DOKŁADNIEJ OPISUJE INSTRUKCJA KLIK
~ Koniec gry ~
Rozgrywka dobiega końca po zakończeniu ostatniej rundy. Zwycięzcą zostaje ten z graczy, który zdobył najwięcej punktów z zagranych kart i zrealizowanych celów.
~ Wrażenia ~
Grę przede wszystkim charakteryzuje i wyróżnia bardzo ładna szata graficzna. Karty ze zwierzętami, owadami, roślinami i innymi elementami przyrody naprawdę mogą nie tylko zauroczyć ale nawet zachwycić. Karolina Kijak wykonała naprawdę kawał dobrej roboty – dzięki jej staraniom karty to nie tylko narzędzie gry ale również swego rodzaju małe dzieła sztuki. Naprawdę bardzo ładne i estetyczne.
Zasady gry mogą wydać się skomplikowane a ich długość opisana w instrukcji może nawet nieco przerazić, jednak w trakcie gry i z każdą rundą powoli okazuje się, że „nie taki diabeł straszny”. Z czasem gracze nabierają wprawy i łatwiej zapamiętują jakie ruchy należy wykonywać, co nie zmienia faktu, że my na początku co chwilę zerkaliśmy do instrukcji. Tym samym zgadzam się z wydawcą, który na minimalny wiek najmłodszego gracza wybrał przedział 10+ – młodszy gracz mógłby mieć problemy z dokładnym zrozumieniem zasad i przebiegu rozgrywki. Starsze dzieciaki nie powinny mieć zbyt wiele problemu, chociaż wiadomo, że wszystko zależy od intelektu intelektualnego a także sposobu patrzenia i myślenia poszczególnych graczy. Jednocześnie fakt, że ktoś czegoś nie rozumie lub ma problemy ze zrozumieniem, nie świadczy o jego „głupocie” – jesteśmy różni, jedne rzeczy pojmujemy łatwiej a innym musimy poświęcić nieco więcej czasu i to zupełnie normalne.
Regrywalność gry jest dobra. Dzięki różnorodności kart, losowości i tym, że dochodzące karty dobierania za każdym razem układają się inaczej, każda rozgrywka różni się od poprzedniej. Mechanika jest stworzona w taki sposób, że za każdym razem możemy pójść w innym kierunku, próbować różnych rozwiązań i za każdym razem podejmujemy inne decyzje co sprawia, że w „Łące” nie ma jednej ustalonej taktyki. To wszystko nie tylko sprawia, że za każdym razem nasze wybory będą inne ale również urozmaica i uatrakcyjnia grę, czyniąc ją ciekawszą i atrakcyjniejszą (gra nie budzi zniechęcenia i nie nuży).
Sama rozgrywka mimo iż miejscami wymaga dokładnego zastanowienia nad tym jaki ruch należy wykonać, poświęcenia nieco więcej uwagi a także skupienia jest przyjemna. Wizualnie karty cieszą oko, natomiast pod względem wykonania i informacji na nich umieszczonych, jednocześnie przemycają informację o gatunkach na nich przedstawionych – informują o przyrodzie. Dodatkowo gra stymuluje pracę mózgu, ćwiczy koncentrację, uwagę, logiczne myślenie, analizę, łączenie faktów i nie tylko… wszystko w najprzyjemniejszej formie, czyli poprzez zabawę. Taka zabawa nauką i nauka zabawą jednocześnie.
Plusy:
♦ pomysł
♦ szata graficzna
♦ wykonanie
♦ można grać samodzielnie jak również w parze i grupie do 4 osób
♦ ponad 200 unikatowych kart inspirowanych przyrodą i krajobrazami centralnej Europy, dzięki którym kolejne partie różnią się od siebie, a uczestnicy mają okazję wypróbować różne strategie
♦ gra wzbogacona o przepiękne ilustracje, które klasyczną techniką akwareli wykonała Karolina Kijak (każda karta to nie tylko narzędzie w grze, ale również małe dzieło sztuki).
♦ do gry dołączono specjalny indeks kart, pełen przystępnie napisanych ciekawostek o gatunkach, które się na nich pojawiają
♦ gra nie tylko może dostarczyć rozgrywki ale również dać szansę poszerzenie przyrodniczej wiedzy
♦ 5 kopert z mini-dodatkami, które rozbudowują grę
♦ zmusza do logicznego myślenia
♦ gra jest fajną gimnastyką dla mózgu
♦ ćwiczy koncentrację, uwagę, logiczne myślenie
♦ trenuje wytrwałość i cierpliwość
♦ regrywalność
Minusy:
♦ cena
♦ nie jest to gra dla osób, które nie lubią długich rozgrywek a także gier losowych
Magiczny Kociołek. Kuchnia i Kultura. 