„Gry i zabawy z dawnych lat” Katarzyna Pietka, Nasza Księgarnia

  Dzisiejszy wpis dedykuje mojej Wróżce, dzięki która co rusz mnie zaskakuje i sprawia, że w sercu rodzi ogrom ciepła. To Ona Święta mnie zaskoczyła także sprawiła, że na twarzy pojawił się uśmiech a serduszko zabiło mocniej. Od Świąt jestem szczęśliwą posiadaczką jednej z wymarzonych książek „Gry i zabawy z dawnych lat” Katarzyny Piętki z ilustracjami Agaty Raczyńskiej od Wydawnictwa Nasza Księgarnia. Książki, która jest niczym wehikuł czasu przypominający o moich dziecięcych latach ale również będący okazją do poznania czegoś nowego i interesującego niczym z lekcji historii. Książki, która może służyć przyszłym pokoleniom – takiej z którą dzieci mogą spędzić miło czas… z którą za jakiś czas zapozna się nasz mały „szkrab” w rodzinie.  Wybaczcie ale nie będzie to długa recenzja. Nie dlatego, że książka jest nudna – wręcz przeciwnie dla mnie jest cudowna. W zasadzie nie ma jak omawiać jej treści – nie ma tutaj fabuły, zwrotów akcji, tajemnic, zagadek. Jest za to sentymentalna podróż do czasów dzieciństwa. Lat kiedy dzieci spędzały czas na świeżym powietrzu, wymyślając coraz to nowe formy zabawy ale również bawiąc się i grając w znane gry… Do lat, kiedy będąc w przedszkolu lub klasach I-III z wychowawcą brało piłki, gumę do skakania, skakanki, chusteczki do wiązania, kolorową kredę do pisania i inne a następnie wychodziło na szkolne boisko lub do parku. I wówczas zaczynała się zabawa… To takie szkolne boisko lub podwórko pełne biegających dzieciaków, śmiechów, chichów, krzyków i dobrej zabawy. To czasy gdzie do rewelacyjnej zabawy nie potrzeba było komputera, smartfona i innych elektronicznych zabawek – wystarczyły przedmioty.. w zasadzie codziennego użytku, przedmioty które można było znaleźć na podwórku a przede wszystkim inne dzieciaki. I wyobraźnia… ta nie miała granic. Ahhh, jakie to były wspaniałe czasy!  Od kiedy pamiętam zawsze podobały mi się stare pocztówki, widokówki, to co naturalne, proste, wszelakie rękodzieła. Każde z nich posiada swoją historię tworzoną przez ludzi do których należał a także czas. Mam również ogromny sentyment do starych przedmiotów, zabawek i gier – sentyment, który z wiekiem rośnie (przynajmniej tak mi się wydaje). Z uśmiechem na twarzy wspominam wszystkie miłe chwile i choć choć tych czasów już nie da się odtworzyć (niestety ich czas minął wraz z pojawieniem się coraz to nowych technologii) to chciałabym aby chociaż odrobina tej magii i uroku pozostała. Dlatego cieszy mnie kiedy niektórzy rodzice wspominają o tym swoim dzieciom, opowiadają przeróżne historie a nawet uczą prostych form rozrywki, tych, którzy oni pamiętają z lat kiedy to oni byli dziećmi. I tak… ja również będąc ciocią staram się przekazywać taką wiedzę naszej maleńkiej  Książka o której marzyłam jest niezwykła i magiczna. Dlaczego? Prezentuje pięćdziesiąt zabaw i gier w które kiedyś grali nasi pradziadkowie, dziadkowie, rodzice a może nawet i my. Gier i zabaw do których nie potrzeba było wiele aby spędzać miło czas. Brak komputerów, kablówki a nawet telewizora najprawdopodobniej przerażałby współczesne dzieciaki, jednak tak na prawdę kiedyś to nie stało na przeszkodzie w dobrej zabawie. Liczyło się zupełnie co innego. Dzieciaki spędzały dużo czasu na dworze i bawiły się dobrze – tak po prostu i ze sobą.  Guma, Baba jaga patrzy, Zabawa w chowanego, Klasy, Pomidor, Podchody, „piekło-niebo”, „statki”, „wisielec”, teatr cieni…. zośka, hacele, pikuty, gra w ziemniaka, komórki do wynajęcia, tramwaj, kapsle, wojna…. „Mam chusteczkę haftowaną”, „Mało nas do pieczenia chleba”, „Chodzi lisek koło drogi”, „Moja Ulijanko”… to tylko część z kultowych propozycji na świetną formę zabawy. Brzmi znajomo? Dla mnie część tak – sama chętnie w nie grałam, jednak sporo zabaw i gier była… jest dla mnie zupełnie obca. Za przykład może posłużyć wspomniany tramwaj jak również „Moja Ulijanko”, „Baloniku nasz malutki”, pojęcie hacel*, pikuty czy chłopek (inne pojęcie gry w klasy). Książką nie tylko odbyłam sentymentalną podróż w przeszłość ale również dowiedziałam się czegoś nowego… i chciałam do tej podróży zachęcić naszą Malutką a przede wszystkim dać wiele pomysłów na dobrą zabawę.  Książka jest niczym pudełko ze wspomnieniami i skarbami – taki skarbczyk, który skrywa przeszłość i wszystkie miłe chwile z nią związane. Nadze dzieciństwo, uśmiechy, śmiechy, chichy, wrzaski, mnóstwo radości, miłości i dobrej zabawy. Ratuje od zapomnienia wszystkie cudowne chwile, które spędziliśmy będąc dziećmi. Wszystkie podwórkowe i nie tylko takie formy zabawy i świetnej rozrywki.

  I jeszcze te retro wydanie, które tak bardzo pasuje do treści. Papier sprawia wrażenie lekko pożółkłego niczym ze starych babcinych zeszytów z przepisami lub pamiętnikami. Czcionka w wielu miejscach przypomina ręczne pismo lub to ze starego elementarza, natomiast przy tekstach piosenek oraz wyliczanek wyciągnięte z maszyny do pisania. Ponadto pełno tutaj starych, czarno – białych fotografii dzieciaków ganiających na podwórku przed blokiem a także „ręcznych” rynków do których wystarczy ołówek i kolorowa kredka. Mój mały skarbczyk ❤ Dziękuję Moja Wróżko ❤

Aby dobrze się bawić, niewiele potrzeba. Wystarczy chwycić się za ręce i krążyć w kole…

Tytuł: Gry i zabawy z dawnych lat | Autor: Katarzyna Piętka | Ilustracje: Agata Raczyńska | Wydawnictwo: Nasza Księgarnia | Stron: 128

Hacel – śruba o łbie zazwyczaj w formie stożka, graniastosłupa lub ostrosłupa, zwykle stalowa, wkręcana w zakończenia ramion podków, aby zapobiec ślizganiu się konia na miękkiej ziemi czy lodzie
Pikuty – gra zręcznościowa z wykorzystaniem noża, polegająca na jego wbijaniu w ziemię po wykonaniu określonej sztuczki. Dawniej bardzo popularna gra podwórkowa zwana również „grą w noża”.

Reklama