Wsiąść do pociągu Europa od Rebel

Istnieją gry, książki, zabawy, zabawki czy słodycze, które wraz z upływem czasu zyskują miano ponadczasowych i klasyku. Podobno tak jest z poniższą grą – na stole wylądowała „Wsiąść do pociągu Europa”~ Informacje ~
Tytuł: Wsiąść do pociągu Europa
Wydawca: Rebel
Wiek graczy: od 8 lat
Ilość graczy:  2-8
Czas gry: ok 45 minut
Cena: na ceneo od 110zł

~ Zawartość pudełka ~
plansza przedstawiająca mapę Europy z roku 1900
240 kolorowych figurek wagonów
15 kolorowych figurek dworców
110 kart pociągów
46 kart biletów
5 drewnianych znaczników punktacji
instrukcja
numer dostępu Days of Wonder

~ Wygląd ~
W tekturowym i solidnym pudełku w plastikowej wyprasce umieszczono wszystkie elementy gry.
Karty są dość grube, jednak dodatkowo można je zaszufladkować
Wagony – dokładnie 240, wszystkie kolorowe (jeden kolor na gracza) i plastikowe – szkoda, że nie drewniane
Kilkanaście figurek dworców – również plastikowe
Znaczniki – drewniane
Sporej wielkości mapa Starego Kontynentu – orientacyjnie oznaczono na niej duże miasta, między którymi tworzone będą połączenia kolejowe. Niestety nazwy miast mimo polskiej edycji gry nie są w języku polskim (Danzig zamiast Gdańska) ani też nie uwzględniono granic naszego państwa.

~ Cel gry ~
Celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów. Punkty zdobywa się za:

• tworzenie połączenia pomiędzy 2 sąsiadującymi miastami,
• realizację Biletu poprzez utworzenie połączenia między wskazanymi miastami,
• tworzenie najdłuższej trasy (nagradzane kartą Europejskiego Ekspresu),
• każdy Dworzec, którego nie umieściłeś na planszy.

Za niezrealizowane Bilety punkty są odejmowanie

~ Przygotowania do gry ~
Planszę układamy na środku stołu. Każdy graczy otrzymuje zestaw 45 wagoników, 3 Dworce oraz drewniany znacznik punktacji w wybranym przez siebie kolorze, który umieszcza się na polu START.
Karty Wagonów należy potasować i rozdać każdemu z graczy po 4 – pozostałe karty kładziemy obok planszy, tworząc stos z którego odkrywamy 5 górnych kart i kładziemy na stole tak, by wszyscy je widzieli. Dodatkowo każdy z graczy otrzymuje po 1 karcie Bilet na Długie Trasy (z niebieskim tłem) – pozostałe Bilety Długiej Trasy odkładamy do pudełka. Resztę biletów tasujemy i rozdajemy po 3 każdemu graczowi.

~ Jak grać ~
Na początku rozgrywki każdy gracz decyduje, które spośród otrzymanych Biletów zatrzymuje. Każdy musi zatrzymać co najmniej 2 Bilety lub więcej. Można zrezygnować zarówno z Długich Tras, jak i z Typowych Tras. Bilety, z których się rezygnuje, należy odłożyć do pudełka tak, aby nikt ich nie widział. Zachowane Bilety zatrzymuje się do końca gry.

W swojej turze gracz musi wykonać 1 z 4 akcji:
Dobranie kart Wagonów – gracz może dobrać  2 karty Wagonów lub tylko 1 kartę, jeśli wybierze odsłoniętą Lokomotywę (Lokomotywy to wielokolorowe karty, które mogą zastąpić Wagon dowolnego koloru)
Utworzenie połączenia – gracz tworzy połączenie, wykładając z ręki karty Wagonów w kolorze i liczbie odpowiadających polom na planszy między miastami stanowiącymi daną trasę. Następnie umieszcza po 1 plastikowym wagoniku na każdym polu utworzonego połączenia i podlicza punkty zgodnie z tabelą punktacji połączeń. Na koniec przesuwa swój znacznik na torze punktacji.
Dobranie Biletów – gracz dobiera 3 górne karty ze stosu Biletów i musi zatrzymać przynajmniej jedną z nich.
Budowa Dworca – gracz może zbudować Dworzec w dowolnym mieście, w którym nie ma jeszcze żadnego Dworca. Aby wybudować pierwszy Dworzec wykłada 1 dowolną kartę Wagonu i umieszcza figurkę Dworca w wybranym mieście. By wybudować drugi Dworzec, musi wyłożyć 2 karty w tym samym kolorze. Budowa trzeciego wymaga 3 kart w tym samym kolorze .

Zasady szczegółowe
Lokomotywy – mogą zastąpić Wagon dowolnego koloru
Promy – wymagają zagrania odpowiednią liczbą Lokomotyw
Tunele –

W rozgrywce 2- i 3-osobowej gracze mogą korzystać tylko z 1 nitki podwójnego połączenia.

~ Koniec gry ~
Jeśli graczowi zostały 2 lub mniej wagoników, każdy rozgrywa ostatnią turę. Następnie gra kończy się i każdy podlicza punkty uwzględniając niezrealizowane bilety za które są punkty ujemne.

 ~Wrażenia ~.
Mówi się, że gra „Wsiąść do pociągu” to ponadczasowy klasyk – znany, lubiany, ogrywany. Może i tak jednak ja nigdy wcześniej o nim nie słyszałam ani też nie widziałam na oczy w ksiegarniach bądź też sklepach z zabawkami. Przyznaję – ilość gier w moim domu można było policzyć na palcach u jednej ręki, jednak na prawdę ten tytuł nigdy nie obił mi się o uszy i nie przewinął przed oczami. Od pierwszego wydania tej gry pojawiło się sporo dodatków i jednym z nich jest właśnie Wsiąść do pociągu Europa w którą zagraliśmy dzięki uprzejmości miłego „Pana” ^_^Zastanawiałam się jak najprościej i najkrócej opisać tę grę i co o niej powiedzieć. Z pewnością jest to gra dla rodzinna – nieskomplikowana i nie wymagająca a jednocześnie taka w której jednak trzeba trochę ruszyć głową, pomyśleć i pokombinować jak rozegrać swoją turę, by w rezultacie zdobyć jak najwięcej punktów. Sama mechanika jest bardzo prosta i polega na zbieraniu wagonów by następnie stworzyć z trasy, które wylosowaliśmy na początku rozgrywki. Za każdą trasę, czyli zrealizowanie biletu otrzymujemy punkty dodatnie, natomiast te niezrealizowane – ujemne. Taką „wisienką na torcie” jest fakt, że jeden przeciwnik ma możliwość przerwać trasę tworzoną przez drugiego gracza – wystarczy, że w którymś miejscu tworzonej przez niego trasy postawi kafelek Dworca. Dlatego warto dokładnie zastanowić się nad tym w jaki sposób i którą stronę układać określone trasy – trzeba planować, myśleć strategicznie a czasem przewidywać ruch drugiego gracza.W grze w mniejszym bądź większym stopniu da się odczuć również losowość – najbardziej kiedy gracze dobierają zakryte karty wagonów. Może dać się ona we znaki w szczególności graczom, którzy robią to nagminnie. W pozostałych przypadkach wszystko zależy od indywidualnych preferencji a także podejścia graczy – osobiście nie odczułam aby ktoś miał tutaj większe bądź mniejsze szanse.Jeśli chodzi o wady to największą wadą gry jest jej monotonność i schematyczność, które sprawiają, że po kilku/kilkunastu rozgrywkach gra może zacząć się nudzić szczególnie w grze dla dwóch graczy. Grając w dwójkę jest dość nudno, zdecydowanie zbyt luźno a sama rozgrywka zaczyna przypominać pasjansa – większym gronie rozgrywka dostarcza zdecydowanie więcej emocji (chociaż i tak nie są one wielkie), gdyż jest więcej możliwości pokombinowania i szykowania czyiś planów. Z drugiej strony jeżeli nie jesteście planszowymi wyjadaczami, to gra we dwoje może Wam odpowiadać – jak już wspomniałam wszystko zależy od graczy.„Wsiąść do pociągu Europa” to nieskomplikowana, prosta gra rodzinna, która sprawdzi się dla wszystkich początkujących graczy i nie tylko. Ci bardziej doświadczeni również mogą (i w wielu przypadkach będą) czerpać z rozgrywki wiele przyjemności i bardzo dobrze się bawić. Jak już wielokrotnie wspominałam – wszystko zależy od graczy – tego czego oczekują, co lubią, w jakie gry grają. Faktycznie po kilku partiach może zacząć wydawać się monotonna, ale i na to jest rozwiązanie – po prostu od gry odpocząć, odłożyć ją na jakiś czas. Fenomen gry i jej popularność zrodziła się w prostocie i braku banalności – bo mimo iż gra jest prosta to trzeba w niej pokombinować, planować, przewidzieć ruch przeciwnika. Gra jest przykładem tego, że proste rozwiązania potrafią niekiedy dać świetne efekty.

  Przyznaję nie porwała nas ta gra, jednak nudna również nie była – dla nas to tytuł w który można grać co jakiś czas a nie codziennie wykładać na stół. Przyjemny jednak bez efektu wow i zachwytu, który panuje odnośnie tego tytułu. A może przyjdzie on z czasem i po dłuższym poznaniu? Kto wie? ^_^

Plusy:
♦ łatwe zasady
♦ wykonanie
♦ drewniane elementy
♦ lekka i przyjemna rozgrywka
♦ dobra gra rodzinna
♦ regrywalność – rywalizacja graczy w różnym wieku
♦ trzeba planować i myśleć strategicznie a czasem przewidywać ruch drugiego gracza
♦ rozwój spostrzegawczości
♦ uczy planowania
♦
♦
♦
♦
♦

Minusy:
♦ cena
♦ polskie wydanie nie posiada polskich nazw miast, co może być sporym utrudnieniem przy grze z dziećmi
♦ mało emocji
♦ podczas rozgrywki i przy bliskim a także dłuższym poznaniu zaczyna może zacząć wydawać się nudna (szczególnie w grze dla dwóch graczy).
♦ gra jest dość schematyczna
♦ losowość może przeszkadzać
♦ sprawdza się dobrze dopiero w większym gronie tak od 3-4 osób wzwyż
♦ tematyka nie każdemu podpasuje

Ocena 4,5-5/6

ilustracje zestrony producenta oraz Boardgamegeek