Dom nie z tej ziemi i Złodzieje snów,Małgorzata Strękowska – Zaremba |

  Krótkim słowem wstępu chciałabym zaprosić Was do recenzji dwóch książek, które wyszło spod pióra Małgorzaty Strękowskiej – Zaremby. Książek, które w prostą historię wplatają niezwykle ważne i zarazem trudne tematy – takie o których trzeba mówić, jednakże w odpowiedni sposób.

„Na stole stały trzy talerze, inaczej niż zwykle. Basia dostawiła czwarty, dla taty. Mama jednak wyrzuciła ten talerz do kosza na śmieci. Basia znowu dostawiła czwarty talerz, a mama znów wyrzuciła go do kosza”.

  Basia nie ma pełnej – szczęśliwej rodziny. Jej rodzice zamierzają się rozstać i tata wyprowadził się z domu – zostało tylko puste miejsce. Wraz z ojcem dziewczynki z czasem znika również coś jeszcze… znikają kolorowe sny dziewczynki a zamiast nich pojawia się nicość, ciemność i smutek. Dziewczynka wraz z bratem nie śpią spokojnie… tak naprawdę nie mogą zasnąć i spać. Słyszą płacz mamy, widzą jej łzy, smutek w oczach i smutek w sercach dzieci. Nie pomagają zabawki przynoszone przez tatę, kiedy przychodzi w odwiedziny, spełnianie zachcianek nie daje radości. Nie pomagają bajki opowiadane przez snem, które tak naprawdę bajkami nie są. Radość i spokój nie przychodzą. Nie przychodzą również kolorowe sny. Jest nicość i pustka.
I wtedy Bartek, starszy brat dziewczynki odkrywa prawdę. Marzenia i sny Basi ukradły złośliwe skrzaty. Dzieci postanawiają wyruszyć w niebezpieczną podróż aby je odnaleźć.  „Złodzieje snów” od Naszej Księgarni to wznowione wydanie tego opowiadania z ilustracjami Daniela de Latoura. Książka została wyróżniona w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY (2008) jak również zdobyła II Nagrodę w I Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej, ponadto została wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.

Zastanawia Was dlaczego?

  Wszystko za sprawą metaforycznej treści i przesłaniu, które książka ze sobą niesie. Treść podzielono na 36 króciutkich rozdziałów, ponumerowanych najpierw rosnąco a następnie malejąco, napisanych prostym językiem, z powtarzającymi się zdaniami, „i nic więcej tam się nie wydarzyło” a także „to nie była bajka”. Wszystkie wydarzenia zostały przedstawione z punktu widzenia dziecka i opisują trudny temat. Rodzice bohaterów rozstali się, jednak w żaden sposób nie próbują wytłumaczyć dzieciom co się stało i dlaczego. Zamiast tego smutek, pustkę i pytania rekompensują zabawkami, prezentami i opowieściami – robią wszystko aby zrekompensować to co się stało, sprawić, że dzieci ponownie zaczną się uśmiechać. Jednak pieniądze to nie wszystko – majątek nie zastąpi dziecku to co w jego życiu jest najważniejsze: miłości, ciepła rodzinnego ogniska, poczucia bezpieczeństwa. Nie dadzą całusa przed snem, nie przywitają uśmiechem z rana, nie przytulą do serca. Nie zastąpią mamy lub taty. Nie dadzą tego co daje rodzina.  Owszem zdarza się, że rodzice dzieci rozchodzą się – takie jest życie. W takiej sytuacji dzieci czują się bezbronne a niekiedy winne zaistniałej sytuacji – myślą, że to ich wina, że to one są przyczyną a tak nie jest. Wówczas ważna jest rozmowa… trzeba rozmawiać i to jak najwięcej. Wytłumaczyć, że czasem tak się zdarza, jednak to nie ma wpływu na dalsze relacje między nimi w rodzinie. Mówić, że rodzice zawsze pozostaną rodzicami i zawsze będą kochać swoje dzieci. Mówić ale i okazywać – nie poprzez spełnianie zachcianek i kupowanie zabawek ale zainteresowanie… czułość, drobne gesty okazywane na co dzień. Bycie zawsze obok, wsparcie i oddanie. Dziecko to poczuje – będzie wiedziało, że jest kochane.  Książka „Złodzieje snów” nie podaje na tacy gotowego rozwiązania problemu a jedynie zwraca uwagę na pewne kwestie, uwrażliwia i uczula a to wiele. Ponadto może pomóc zaznajomić i oswoić się z zaistniałą sytuacją – zrozumieć to co się stało jak również fakt, że dziecko nie jest niczemu winne. Pokazuje, że życie i dzieciństwo nie muszą być i nie są perfekcyjne ale to nie oznacza, że mają być nieszczęśliwe. Opowieść prosta w odbiorze ale po brzegi wypełniona emocjami, natomiast zakończenie daje możliwość dopowiedzenia dalszych losów Basi. To my zakończymy jej historię…

Tytuł: Złodzieje snów | Autor: Małgorzata Strękowska – Zaremba | Ilustracje: Daniel de Latour | Wydawnictwo: Nasza Księgarnia | Okładka: twarda | Stron: 112

ilustracje

  „Dom nie z tej ziemi” to kolejna książka, która porusza ważne tematy, takie o których trudno jest i mówić, i milczeć. Opowiada historię Marysi, która poznaje Daniela… a tak naprawdę to Daniel poznaje Marysię, która chowając się w krzakach obserwuje pewien dom. Ta przypadkowa znajomość jest początkiem nie tylko niesamowitej przygody ale również ogromnej przyjaźni, przeżyć i ważnych dylematów.
Bo o to dom, który na pierwszy rzut oka wydaje się być zwykłym budynkiem, takim jakich wiele na tej ulicy, okazuje się skrywać pewien sekret. Sprawia, że w sercu Marysi pojawia się „dziwny” niepokój i strach – uczucia, które są trudne dla wrażliwej dziewczynki patrzącej, widzącej i odczuwającej świat „inaczej” niż inne dzieci. Chłopiec, któremu wieczne zabawy w głowie nie dostrzega tego co jego nowa koleżanka – widzi, tylko to co jest na zewnątrz a nie patrzy co jest poza tym. Dopiero z czasem zaczyna dostrzegać, że świat składa się z różnych kolorów a także odcieni szarości.

,Żeby opowiedzieć o wszystkich tajemnicach tego domu, trzeba było mieć serce chronione twardym pancerzem, a nie takie zwyczajne, w kruchej jak ptasie jajko skorupce.”

  W domu nie z tej ziemi dzieją się złe rzeczy – rzeczy straszne i dlatego Marysia się go boi, tym bardziej, że w jakimś stopniu jest on jej bliski i znajomy. Nie tylko widzi go codziennie ale również doświadcza i czuje – doświadcza i czuje wszystkiego co ma w nim miejsce.
To dom, który mamę zamienia w niemy kamień, a ojca lwa z kłami i pazurami..
Dom, który zamiast dawać poczucie bezpieczeństwa i miłości, sieje strach i spustoszenie.
Dom w którym jest strach, krzyk, i dzieci które potrzebują pomocy. Taki, który nie daje bezpieczeństwa a smutek, ból i cierpienie.
Dom, który się mści.
Niemy krzyk, wołanie o pomoc, której nikt nie słyszy.
Dom, który musi zostać odczarowany.

„Nie bij, nie bij, nie bij – nakazywała swojemu sercu dziewczynka. Chciała, żeby jej serce stanęło. Chciała żyć bez serca, bo gdy się nie ma serca, widzi się mniej i mniej się czuje. Temat, który przeraża i boli… rani serca, ciało, duszę.”

  Książka pełna metafor, która pod pretekstem historii o ciekawskich dzieciach i budynku, który krzywdzi swoich mieszkańców poruszająca niezwykle istotny, trudny i bolesny. Temat, który często jest zamiatany pod dywan i który na jaw wychodzi dopiero po czasie. Trzeba o tym mówić i to głośno. Mówić, krzyczeć, apelować… jednocześnie trzeba wiedzieć w jaki sposób, bo mówienie o tym nie jest łatwe, w szczególności, kiedy temat dotyczy nas lub naszych bliskich. Książka ważna i potrzebna. Dla małego i każdego, dla każdego.

Tytuł: Dom nie z tej ziemi | Autor: Małgorzata Strękowska – Zaremba | Ilustracje: Daniel de Latour | Wydawnictwo: Nasza Księgarnia | Okładka: twarda | Stron: 240

  Na tym kończę dzisiejszy wpis. Wydaje mi się, że dalsze słowa są zbędne – mój tekst powinien powiedzieć wszystko… a zarazem może mówić tak mało. Tego typu książki są warte uwagi, warte tego aby po nie sięgnąć, przeczytać, przemyśleć. Wiek nie ma znaczenia – nie ważne, czy masz 9, 16, 25, czy 40 lat. Tematy, które poruszają te książki są ciągle aktualne i niezwykle ważne. O nich trzeba mówić – mówić i to bardzo głośno. Jednocześnie trzeba wiedzieć w jaki sposób, bo mówienie o nich nie jest łatwe. Książki do przeczytania i przemyślenia – w głębi swojego serca, duszy i umysłu. Nie obyło się bez łez…

„To tylko książka, książkom może być wszystko jedno, jak się kończą opisane w nich historie. Ale ludziom nie powinno”

Książki ukazały się nakładem Nasza Księgarnia