„Sekretne życie krasnali w Wielkich Kapeluszach” a także „Nastoletni troglodyci”

  Sekretne życie krasnali w Wielkich Kapeluszach to książka wydawnictwa Format, która zwróciła na siebie moją uwagę swoim niecodziennym wydaniem wzorowanym na stare książki sprzed lat. Twarda, czarna okładka sprawiająca wrażenie „wydartej” i nietypowe ilustracje – książka niczym wyciągnięta ze starej skrzyni na strychu. Dodając do tego nieco tajemniczy tytuł otrzymujemy książkę, która wzbudza ciekawość i do której człowiek ma ochotę sięgnąć.
Na treść złożyło się osiem krótkich opowiadań o… krasnalach a jakżeby inaczej. Jednak jeśli myślicie, że są to opowieści kierowane tylko i wyłącznie dla dzieci, to jesteście w błędzie. Sekret tkwi w szczegółach a dokładnie treści i jej głębi. Jednak o tym za chwile – wszystko po kolei.  Opowiadań jest osiem i tworzą one galerię poznańskich krasnali w wielkich kapeluszach – w każdym przyjrzymy się dokładniej jednemu z nich. I tak kolejno poznajemy: Wierzbownika, Spragnionego, Karmiącego Ptaki, Puszczającego Stateczki, Parasolnika, Ogrodniczkę, Niewidzialnika oraz Rapsodnika. Imiona te mogą wydawać się dziwne, jednak tak naprawdę stanowią ich esencję – w prosty sposób wyjaśniają przeszłość danego krasnala a także to co lubi lub czym się zajmuje. A to dopiero punkt wyjścia, bowiem każdy z nich ma własne przemyślenia, marzenia, rozterki i własny problem do rozwiązania – inaczej postrzega świat i z czym innym się zmaga. Jeden chciałby przeczytać wszystkie książki świata, inny poznać wszystkie jego tajemnice a kolejny pragnie marzyć….  Nie ma tu wielkich przygód, brawurowej akcji, czy elementów zaskoczenia. Jest za to spokój, cisza, nostalgia, chwila na odpoczynek i na to aby podumać. To taki punkt wyjścia do rozmyślania nad tym jaki jest świat, co ze sobą niesie i jakie sekrety skrywa. Czym są i jak ważne są marzenia, pasje, zaufanie, przyjaźń, miłość i coś więcej…. Tutaj nic nie jest jasne. Białe nie jest białym a czarne czarnym. Sporo tajemnic, niedopowiedzeń, pytań na które nie uzyskujemy jednoznacznej odpowiedzi  i na które my sami musimy sobie odpowiedzieć.  To wszystko potęguje wyobraźnia – nie tylko ta dziecięca ale taka, którą posiada każdy z nas. W rezultacie czytelnik otrzymuje szerokie a przede wszystkim wolne pole do interpretacji – ta za każdym razem może być inna.   Z pewnością nie jest to książka dla każdego – nie dla poszukiwaczy brawurowej akcji, napięcia i przygód. A dla wszystkich tych, którzy nawet od czasu do czasu lubią zatrzymać się w całym tym pośpiechu – rozejrzeć dookoła siebie, pomyśleć, podumać… Może nawet mają coś z filozofa, bowiem jej treść daje do myślenia (zazwyczaj opowiadanie jest zakończone trafną myślą lub spostrzeżeniem).   Tak naprawdę nie ważne kim jesteś i ile masz lat – odnaleźć może się tutaj zarówno dziecko jak i dorosły. Bo kiedy do głosu dochodzą chęć poznawania świata, marzenia i wyobraźnia wiek i płeć nie mają znaczenia. Jeśli tylko się otworzysz, spojrzysz na to co skrywa się pomiędzy wierszami, zatrzymasz… niewątpliwie, że wciągnie Ciebie sekretne zycie krasnali w wielkich kapeluszach. To jedna z tych pozycji w której każdy zobaczy co innego – zarówno dziecko jak i dorosły.

„…wiedziały, że ma rzadki dar – umiejętność cichego dzielenia się tym, co tak trudno nazwać, a bez czego nie sposób żyć”

Tytuł: Sekretne życie Krasnali w wielkich kapeluszach | Autor: Wojciech Widłak | Ilustracje: Paweł Pawlak | Wydawnictwo: Format | Okładka: twarda | Storn: 38

  Jest jeszcze jedna książka, dla dorosłego czytelnika… „Nastoletni troglodyci” Emmanuelle Pagano opowiada o Adele – kierowcy szkolnego busa kursującego pomiędzy wioskami. Kobieta wozi do szkoły grupkę dzieci i nastolatków z których każdy ma swoją historię – każdy z nich w swoim życiu przeżył co innego i to nie tylko dobrego ale również złego i przykrego. Ich losy łączą się i przeplatają z jej własną historią…. w jakimś stopniu są z nią związane, pisząc scenariusz jej życia. Kiedy Adele prowadzi autobus słysząc w tle śmiechy, żarty, czasem kłótnie i głośne rozmowy pasażerów, przez jej głowę przetaczają się wspomnienia z przeszłości… to co było i już nie wróci ale także marzenia. Wraca przeszłość i wszystkie dni, kiedy to ona była nastolatką: zagubioną, nieśmiałą, niewierzącą w siebie i nieakceptującej swojego ciała. Bolesne dojrzewanie i dorastanie, smutek, łzy, bark akceptacji… tak wspomina to co było. Ona uwięziona w ciele chłopca – taka jest Adele. Pewnego dnia zniknęła aby wrócić by wrócić w nowym ciele – anonimowa. Jej brat Alex nigdy nie zaakceptował kobiety w swoim starszym bracie.  Pozycja, która w założeniu chce poruszać i nie boi się poruszać tematów, które dla wielu są tematem tabu. Taka która stawia pytania na które czytelnik musi odpowiedzieć – przemyśleć i „przetrawić”… zagłębia się w umysł, psychikę a także wnętrze człowieka. Książka, która może skłonić do refleksji – spodobać się lub nie. Zależy od punktu patrzenia, sposobu myślenia i podejścia do pewnych spraw. A może ta pozycja sprawi, że człowiek zacznie inaczej spoglądać na pewne sprawy? Nie mnie oceniać.