„Zielarnia. Jak czerpać ze skarbów natury” od wyd. Publicat

  Ziołolecznictwo jak również medycyna naturalna zyskuje coraz większą popularność a także uznanie wśród ludzi. Wiele osób szuka naturalnych metod pozyskiwania witamin, wzmacniania organizmu a także leczenia albo pomagać sobie kiedy tradycyjna medycyna zawodzi, albo zapobiegać. Jednak kiedy zabieramy się za ten temat wcześniej należy zagłębić tajniki ziołolecznictwa – nie można „bawić” się tym na własną rękę i eksperymentować. Pamiętajcie, że to co naturalne i roślinne nie oznacza, że nie szkodliwe – zioła, nalewki, napary podobnie jak tradycyjne leki mogą pomóc ale również zaszkodzić w szczególności nieodpowiednio zastosowane.  Pomocne w poznawaniu tej dziedziny są wszelakie atlasy, książki oraz encyklopedie – oczywiście ze sprawdzonego źródła. Kiedyś pokazywałam Wam kilka książek, które posiada moja Mama i między innymi z których zdobywała swoją wiedzę. Nie pokazałam Wam wszystkich i nie wiem czy pokażę ale znaczną wiedzę Mama już posiada i nadal we własnym zakresie rozwija się w tym kierunku. Rynek wydawniczy idąc za „modą” na zdrowy tryb życia co jakiś czas proponuje coraz to nowe książki z tej dziedziny. Niedawno nakładem wydawnictwa Publicat pojawiła się kolejna nowość  „Zielarnia. Jak czerpać ze skarbów natury”. Jako osoba wdrążona i zainteresowana tematem byłam ciekawa jaka ta książka jest i co w sobie „zawiera” – nie każda nowość okazuje się hitem.

  Na początku należy zaznaczyć, że książka powstała w wyniku współpracy aż sześciu autorów: Jana Andrzeja Kozłowskiego, Teresy Wielgosz, Joanny Nawrot, Gerarda Nowaka, Renaty Dawid-Pać oraz Sebastiana Kuczyńskiego (na początku poznajemy króciutka bibliografię każdego z nich). Jej treść podzielono na cztery części: Wstęp, Niezwykłe skarby natury, Ziołowa apteka, a także Ziołowy salon piękności – w skrócie opiszę każdą z nich.

  We wstępie umieszczono ogólne informacje dotyczące zielarstwa czyli: historię zielarstwa na przestrzeni wieków, zastosowanie ziół, związki zawarte w ziołach i ich właściwości a także to co można z nich przygotować.

  Niezwykłe skarby natury
Ta część stanowi mniej więcej 1/3 książki. Autorzy zamieścili w niej wykaz ok 200 roślin występujących w Polsce wraz z ich dokładną charakterystyką. Każdy opis to: nazwa polska oraz łacińska, pochodzenie, występowanie, zbiór, suszenie, przechowywanie, zastosowanie a także (co bardzo mi się podoba) przeciwwskazania jeśli dana roślina takie posiada. Po raz pierwszy w książce o ziołolecznictwie spotkałam się z taką adnotacją – oczywiście wiem, że niektórych ziół w pewnych przypadkach nie należy stosować, zachować ostrożność przy ich zażywaniu a także po, jednak jak już kiedyś wspominałam zazwyczaj o tym się nie mówi. Wielki plus za fakt, że autorzy postarali się o takie informacje, chociaż nie napisali o wszystkim (wiem, że nie napisali).
Oczywiście nie brakuje również fotografii oraz rysunku rośliny, która pomaga w lepszym zapoznaniu się z opisywaną rośliną.

 Ziołowa apteka
To moja ulubiona i według mnie najciekawsza część książki. Umieszczono tutaj informacje odnośnie przeróżnych schorzeń a także ziołach, których należy wówczas zastosować. To także wykaz tych ziół wraz z informacjami odnośnie tego jakie mają właściwości – jakby dalsza część do tego co autorzy pisali w poprzedniej części. Dodatkiem do tego rozdziały są przepisy na mieszanki ziołowe a także naparym herbatki, nalewki itp.
Przepisów i receptur do wypróbowania całe mnóstwo jednak UWAGA! W przypadku stosowania konkretnych ziół warto cofać się do rozdziału z opisem roślin, gdyż niektóre z nich mają swoje przeciwwskazania.

UWAGA!

  Niestety znalazłam tutaj przepis i wskazówki z którymi nie mogę się zgodzić i które uważam za „głupotkę”. Chodzi o wywar z siemienia lnianego. Według autorów łyżkę siemienia należy rozpuścić w szklance wody a następnie po odstawieniu pic 2 godziny przed posiłkiem lub po. Nie wiem jaki jest tego cel. Jeśli borykamy się dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego (wątroba, żołądek, jelita) taką łyżkę musimy rozpuścić mniej więcej w 200 ml wody (filiżanka) a następnie takiego „glutka” wypić 15-30 minut przed posiłkiem. Chodzi o to aby ten glutek stworzył warstwę ochronną na nasze jelita. Picie rozrzedzonego płynu 2 godziny przed posiłkiem nie pa sensu – po tym czasie siemię znika z naszych jelit. I co ma pomagać? Stosując się do tej rady nigdy sobie nie pomożemy z dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego oraz żołądka.

  Druga głupotka to proporcje na napary lecznice oraz sposoby ich przygotowania. Najczęściej według książki łyżeczkę suszonego zioła należy zalać szklanką wody, zagotować i pić. No cóż.. nie tędy droga. Kupując suszone zioła w sklepie zielarskim na ich opakowaniu mamy inne proporcje – łyżeczka lub łyżka na 150-200 ml.  TO SĄ NAJLEPSZE PROPORCJE! Poza tym po zaparzeniu danego zioła musi ono odstać pod przykryciem co najmniej 20 minut a najlepiej niecałą godzinę aby zioła naciągnęły i nabrały mocy. Picie od razu po zaparzeniu lub po kilku minutach nie ma sensu. PO 10-15 MINUTACH MOŻNA PIĆ NAPAR ZAPARZONY ZE ŚWIEŻYCH ZIÓŁ – SUSZONE MUSZĄ SIĘ MACEROWAĆ

 Ziołowy salon piękności
Były zioła w kuchni oraz lecznictwie – przyszedł czas na ich zastosowanie w kosmetyce. Autorzy umieścili tutaj kilka wskazówek między innymi o tym jak dbać o cerę suchą, wrażliwą, nawilżać włosy, paznokcie…. to przepisy na domowe kremy, płukanki, szampony i wiele więcej. Z pewnością ten rozdział zainteresuje nie jedną kobietę, chociaż mnie rozczarował. Zabrakło mi między innymi przepisu na maseczkę z siemienia lnianego (jak również płukankę i mgiełkę), która odżywia suche oraz zniszczone włosy – cudownie nawilża włosy (a nawet zauważyłam, że odrastają).
Ponadto bardzo często jest on stosowany przy pielęgnacji loków i fal, jednak tutaj należy mieć na uwadze, że nie każde włosy muszą polubić żel lniany. Nie u wszystkich działa on tak samo i nie u wszystkich przynosi ten sam efekt.

  Ponadto tak jak w przypadku poprzedniej części tak i tu przeglądając receptury warto sięgnąć do opisu całościowego danej rośliny, by uzyskać informację o przeciwwskazaniach

  Posumowanie
Mam do tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony podoba mi się jej idea i chęć przybliżenia tematu w przystępnej formie. Informacje są zwięzłe i zrozumiałe, ponadto to co ważne opisy ziół zawierają również uwagi czyli przeciwwskazania – może nie wszystkie ale jednak a to jest bardzo ważne – sprawdziłam kilka roślin i informacje odnośnie ich właściwości jak również przeciwwskazań były prawdziwe.

   Z drugiej strony nie za bardzo interesowała mnie historia ziołolecznictwa na przestrzeni wieków a sam wykaz ziół mógłby być obszerniejszy. Do tego nieścisłości, które wyłapałam i które wprowadzają czytelnika w błąd. Jednocześnie publikacja przekazuje wiedzę i kształci a jako tako błędów więcej nie znalazłam, jednakże nie przestudiowałam książki od A do Z.
Pytanie jak osoba nieobeznana w temacie ma wyłapać to co jest prawdą a co niekoniecznie – nie mam tutaj na myśli, że dana mieszanka może zaszkodzić, jednakże w niektórych przypadkach nie gwarantuje, że pomoże. Mimo tego uważam, że nie można tej książki skreślić.

RAZEM Z MAMĄ NIE JESTEŚMY SPECJALISTKAMI – SWOJĄ WIEDZĘ OPIERAMY NA INNYCH PUBLIKACJACH (DOŚĆ STARYCH), WIEDZY SPRAWDZONEGO ZIELARZA, JAK RÓWNIEŻ WŁASNYM DOŚWIADCZENIU

Tytuł: Zielarnia. Jak czerpać ze skarbów natury | Autor: praca zbiorowa | Wydawnictwo: Publicat | Okładka: twarda | Stron: 336