Hummus z białej fasoli i pieczonego buraka | „Więcej warzyw na talerzu” Magdalena Gembacka

Jakiś czas temu wspominałam o uniwersalności past kanapkowych, kóre można wykorzystać nie tylko na kanapki. Wówczas podałam również przepis na chrzanową pastę z białej fasoli. Dzisiaj chciałabym zaproponować Wam kolejną, którą przygotowałam z książki „Więcej warzyw na talerzu” Magdaleny Gembackiej

Hummus z białej fasoli i pieczonego buraka to ciekawa wariacja na temat tradycyjnego hummusu i praktyczne rozwiązanie, kiedy nie mamy ciecierzycy. Dodatek czerwonego buraczka nie tylko dodaje koloru ale również lekko słodkawego smaku, jednak pasta nie jest słodka. Tahini wprowadza charakterystyczną nutę a także nieco goryczki – jest wyczuwalne, jednak nie przytłaczające. Hummus nie jest również zbyt kwaśny. Powiedziałabym, że dla „delikatnych” podniebień. Ogólnie bardzo smaczny, chociaż osobiście dodałabym odrobinkę więcej tahini, jednak to już kwestia indywidualna. Jakby nie było w wersji, którą proponuje autorka również wypada dobrze i jest godny polecenia ^_^Składniki:
szklanka ugotowanej białej fasoli (z puszki lub słoika)
1 mały mały burak
1 łyżka jasnej tahini
1 mały ząbek czosnku
2-3 łyżki soku z cytryny (dałam 2)
3-4 łyżki lodowatej wody
szczypta mielonego kuminu (opcjonalnie)
sól

Buraka upiec i ostudzić (buraczka można również ugotować).
Wszystkie składniki zmiksować w blendera na gładką masę.
Smacznego

MOJE UWAGI

1. Po przygotowaniu pasty, hummus przekładamy do czystego słoiczka lub pudełeczka i umieszczamy na kilka godzin (najlepiej na całą noc) w lodówce. Ważne aby wszystkie smaki przegryzły się ze sobą – dopiero wówczas hummus nabiera właściwego smaku.
2. Hummus przygotowałam zgodnie z przepisem z pominięciem kuminu. W mojej wersji
wyszedł ciemnoróżowy a nie czerwony jak na fotografii – nie wiem czy to kwestia buraczka, czy „fotoshopa” 🙂
Ocena przepisu: 5/6

  Jak już wspomniałam przepis pochodzi z książki, którą dostałam w prezencie a mianowicie „Więcej warzyw na talerzu” Magdaleny Gembackiej mamy, a także autorki bloga A mniam – roślinna kuchnia dla zdrowia, który od lat jest jednym z blogów, które odwiedzam najczęściej. Jej druga książka to nie tylko przepisy ale również zbiór cennych informacji i podpowiedzi. Podzieliłabym ją na część teoretyczną oraz praktyczną. W części pierwszej umieszczono wprowadzenie napisane przez dietetyka i specjalistę medycyny żywienia Małgorzatę Desmond w którym wyjaśniono wpływ diety roślinnej na zdrowie w dzieciństwie i życiu dorosłym. To również porady jak zachęcić dzieci do jedzenia warzyw, ABC gotowania dla całej rodziny, licznik miar a także objaśnienie przeróżnych składników.  Kolejne rozdziały to przepisy z których pierwsze to przepisy podstawowe będące bazą do dań prezentowanych potem np. pieczona papryka, czy puree z dyni. Przepisy uporządkowano według rozdziałów: „Dodatki i przekąski, Śniadania, Do chleba, Zupy, Sałaki i surówki oraz Na słodko.
Każdy zawiera listy składników potrzebną do przyrządzenia potrawy, dokładny opis przygotowania a także kolorowe zdjęcie – dokładnie tak jak w każdej książce kucharskiej. Świetnym pomysłem było umieszczenie informacji dotyczących zamienników niektórych składników i trikami na ich przygotowanie. To co jeszcze można by dodać to wartość odżywczą każdej z potrawy – obecnie coraz więcej osób dbając o zdrowie liczy mikroskładniki a także kalorie i to nie tylko ze względu na wagę. Według mnie to byłoby ciekawe i korzystne uzupełnienie książki. Przejdźmy do przepisów. Każdy rozdział zawiera ich kilka i są one różnorodne. Znajdziemy zarówno coś na słodko (co niezbyt wzbudziło moje zainteresowanie) jak i wytrawnie. Przepisy są proste, znane, ciekawe ale również te oryginalne a niekiedy na pierwszy rzut oka bardzo odważne. Wśród nich znalazły się miedzy innymi: placuszki owsiano – bananowe ze szpinakiem, karotkowa owsianka, koktajle owocowo – warzywne, twarożek z migdałów, keczup pomidorowo-śliwkowy, pasta z groszku, pora i pistacji, barszcz z soczewicą i pieczonymi ziemniakami, klopsy z soczewicy i warzyw, przeróżne zupy, zielone kulki mocy w czekoladzie. Przepisy proste i nieskomplikowane – łącznie jest ich 80.  To co trzeba zaznaczyć to fakt, że znajdziecie tutaj dość sporą (ale nie wielką) ilość produktów, które mimo iż są coraz bardziej popularne i chętnie wykorzystywane, niektórym mogą wydać się „egzotyczne”. Natraficie tutaj między innymi na: tahini (znam osoby, które nie wiedzą co to takiego – sama dowiedziałam się kilka lat temu z internetu), syrop klonowy, mleczko kokosowe, sos sojowy, syrop klonowy, czy arkusze nori.
Uwierzcie – znajdą się osoby, które nigdy o nich nie słyszały a także takie miasta i sklepy w których nie są one dostępne i wówczas należy wybrać się na zakupy do większego miasta. Jedni bez problemu poradzą sobie z ich zamianą (tam gdzie nie jest to wspomniane) a inni mogą mieć z tym problem. Jest też druga strona medalu – to może obudzić w nas kreatywność i własne eksperymenty ze składnikami i przyprawami.  „Więcej warzyw na talerzu” to książka, która jednych zauroczy, natomiast w oczach drugich obejdzie się echem. Niektórzy stwierdzą, że nie ma w niej nic „wyjątkowego”. I właśnie tak na pierwszy rzut oka może się wydawać: nic zaskakującego – taka prostota. Jednak nie od dziś wiadomo, że to co proste i „zwyczajne” często okazuje się bardzo dobre a także wzbudza zainteresowanie i zdobywa uznanie. Sama cenię prostotę a także nisko przetworzone produkty i właśnie na nich opieram swoją kuchnię – „smak tkwi w prostocie” powtarzam. Mimo tego pewna rzecz sprawia, że książki nie mogę uznać za idealną.

Dlaczego?

  Brakuje mi w niej większej liczby naszych polskich produktów i smaków (powiedzmy kuchnia polska ale w wersji roślinnej jednak bez tofu, soi itp) jednak nie jako zamiennik niektórych przepisów tylko dodatkowo. Jednocześnie nie poczułam się oszukana – znam blog autorki i mniej więcej wiedziałam, czego mogę spodziewać się po książce. Nie skłamię jeśli powiem, że cieszę się, że znalazła się na mojej półce. To był udany prezent.
Może kiedyś obok niej będę mogła postawić wcześniejszą publikację pani Magdaleny? Kto wie?  „Więcej warzyw na talerzu” to przyjemna książka, która może nie tylko odczarować warzywa ale również inspirować i sprawić, że przekonamy się do nowych smaków. Cieszy mnie fakt, że  przepisy w niej umieszczone w zasadzie nie zawierają tofu – na 80 przepisów, tylko jeden go wykorzystuje a i tak spokojnie można go pominąć lub zastąpić. Ponadto nie ma w nich tempehu a także soi z wyjątkiem sosu sojowego, który według mnie również nie jest niezbędny. Jestem z niej zadowolona i marzę o poprzedniej książce pani Magdaleny 🙂

Tytuł: Więcej warzyw na talerzu | Autor: Magdalena Gembacka | Oprawa: miękka ze skrzydełkami | Liczba stron: 232