Gerda. Historia wieloryba, Peter Kavecky |Wegańskie burrito ala kebab

  Pisaliście o tym, że lubicie wpisy łączone. Nie obiecuję, że będą one pojawiać się zawsze (bywa, że w mojej opinii takie połączenie nie pasuje), jednak postaram się abyście jak najczęściej mieli różnorodność w wyborze tematu, który mógłby Was zainteresować.

Dzisiaj na warsztat bierzemy książkę oraz przepis, ponieważ taki już od dawna nie pojawił się na blogu – chociaż przyznam, że nie mimo iż wyszło smaczne, to nie jestem zadowolona ze zdjęcia, które jest tragiczne ;/

   Jakiś czas temu przechodząc koło księgarni zauważyłam na witrynie błękitną okładkę z wizerunkiem wieloryba o wielkich oczach. Przyznam, że zauroczyła mnie a związku z tym, że szukałam książkowego prezentu mnie tym bardziej postanowiłam do niej zajrzeć i kiedy to zrobiłam nie rozczarowałam się. Ilustracje na prawdę są bardzo ładne i wykonane z dbałością o szczegóły – jestem przekonana, że spodobają się nie tylko dzieciom ale również niektórym dorosłym.  Jeśli chodzi o treść poznajemy w niej historię Gerdy, małej wielorybki, która pewnego dnia zgubiła się w wielkim oceanie. Tęskniła za swoją mamą i bratem – czuła się samotna i była bardzo smutna. Postanowiła odnaleźć bliskich – przemierzając ocean z wiarą, że jej się to uda spotyka na swojej drodze przeróżne zwierzęta w tym pingwiny, mewę, czy wkurzoną ośmiornicę – każde z nich czegoś ważnego ją nauczyło. Jednak czy Gedra odnajdzie swoją rodzinę?  W książce ważną rolę odgrywają ilustracje a te jak wspomniałam są dokładne i urzekające. Zachwycić może nie tylko sposób w jaki przedstawiono poszczególne zwierzęta w tym uczucia i emocje wyraźnie widoczne w oczach, ale również czeluści wielkiego oceanu. Ten błękit, kształty i kolory. Na prawdę coś pięknego.  Tekstu jest tutaj sporo co może zanudzić najmłodszych, chociaż nie koniecznie.  Treść z jednej strony pozbawiona przemocy i agresji, choć ilustracje mogą sugerować co stało się z rodzicami i bratem Gerdy. Jednocześnie skrywa on w sobie morał. To nie tylko opowieść o rodzinie, tym jaka jest ważna i jak silne łączy ją uczucie. To również historia o więzi rodzic – dziecko, dobrym wychowaniu, szacunku okazywanym sobie nawzajem. O sile przyjaźni, miłości, dobru, poszukiwaniu szczęścia a także fascynacji i ciekawości świata – chęci poznawania go.
Ponadto autor zwraca uwagę czytelnika na bardzo ważne aspekty związane ze środowiskiem np. zaśmiecone plastikiem morze a także problem ochrony oceanu a także samymi wielorybami. Wyczula na krzywdę, która dzieje się dookoła nas, zachęca do niesienia pomocy innym, mówi aby zawsze być sobą i słuchać głosu swojego serca. I tak naprawdę tego jest więcej.  „Gerda. Historia wieloryba” to mądra historia, która wzruszy nie jednego dorosłego i spodoba się wielu maluchom. Jedna z tych, która uczy i pozwala baczniej spojrzeć na otaczający nas świat (tutaj również głębiny oceanu) a także nas samych i to co skrywają nasze serca. Historia, która skłania aby zainteresować się istnieniem oceanu a także życiem tak wspaniałych stworzeń jakimi są wieloryby. Może w moich oczach nie jest arcydziełem ale jestem przekonana, że docenią ją zarówno dzieci jak i dorośli. Ze względu na sporą ilość tekstu poleciłabym ją nieco starszym dzieciom – tak 5-6 lat.

Tytuł: Gerda. Historia wieloryba | Autor: Peter Kavecky | Ilustracje: Adrian Macho | Tłumaczenie: Joanna Partyka | Wydawnictwo: Zielona Sowa | Okładka: twarda | Stron: 32

Tego przepisu nie zamierzałam publikować na blogu ze względu na koszmarne zdjęcie. Z dnia na dzień oświadczam się w przekonaniu, że kompletnie nie mam do tego ręki. Aparat nie chce ze mną współpracować a dodatkowo nie mam pomysłu na aranżacje i „oka” aby uchwycić moment. Wstyd pokazywać takie „coś” na blogu i czasem zastanawiam się, czy nie lepiej niczego nie wrzucać niż coś co na zdjęciu wygląda nieapetycznie mimo iż w rzeczywistości tak nie jest.
Jednocześnie pomyślałam, że taki wpis może kogoś zainspirować, dlatego mimo swojego niezadowolenia ze zdjęcia, postanowiłam opublikować przepis. Gwarantuje, że całość wygląda i smakuje lepiej niż wyglądaSkładniki
domowa lub tortilla ze sklepu z dobrym składem
leczo z brukselką z tego przepisu
surówka do podania

Do przygotowania domowych tortilli możecie wykorzystać ciasto na pierogi lub makaron a także jego „resztki” jeśli zagnietliście go za dużo. Raz wykorzystałam ciasto na pierogi gryczane a innym razem jak na pizze – drożdżowe. Ciasto cienko rozwałkowałam a następnie podpiekłam na rozgrzanej suchej patelni z obu stron. Odstawiłam do ostygnięcia.

Na taką tortille/placek wyłożyłam wcześniej przygotowane leczo (może być również chilli sin carne). boki zawinęłam tworząc kieszonkę a dół owinęłam w folią aluminiową, która zabezpieczyła całość przed rozpadnięciem się. Tak przygotowaną tortillę podpiekłam w piekarniku rozgrzanym do 2– stopni przez około 5 minut. Podałam z surówką z pora i marchewki.
Smacznego