„Księga dżungli” i „W 80 dni dookoła świata” czyli Klasyka literatury dla dzieci i młodzieży wydawnictwa Wilga |Surovital COCOA czekolada ciemna 70% z orzechami pekan

  Usiądźcie wygodnie i zrelaksujcie się. Dzisiejszy wpis będzie nieco dłuższy, jednak mam nadzieję, że znajdziecie w nim coś dla siebie 😉

  Być może pamiętacie jak jakiś czas temu wspominałam o pięknie wydawanej klasyce dla dzieci i młodzieży inspirowanej zagraniczną serią Penguin Books (link do artykułu). W Polsce ukazuje się ona nakładem wydawnictwa Wilga. Niedawno do kolekcji dołączyła kolejna „Księga dżungli”. Wydana w tej samej stylistyce co poprzednie: twarda okładka, kredowy papier, wyraźna czcionka i przyjemne ilustracje, cieszy oczy – na prawdę przyjemnie trzymać ją w dłoniach a sama książkę pięknie wygląda w kolekcji ^_^  Przejdę teraz do samej powieści. Księga dżungli to zbiór opowiadań autorstwa angielskiego pisarza i noblisty Rudyarda Kiplinga, na motywach której powstało kilka filmów i animacji. Książka składa się z siedmiu opowiadań a także czternastu Pieśni na początku i końcu każdego z rozdziałów, wykonywanych w przeważającej części przez zwierzęta.
Nie wszystkie z nich skupiają się na znanym z filmów i animacji Maugli. Jedynie pierwsze trzy mówią o losach chłopca, który zostaje przygarnięty i wychowany przez wilki. Tam możemy również odnaleźć niektóre postacie i sceny wykorzystane później przez twórców animacji. Jest między innymi Baloo, Ka, Sheree Kaan, czy walka z tygrysem.  Dżungla z powieści Kiplinga nie jest taka jaką znamy z bajek dla dzieci. Zwierzęta nie są pokorne, miłe i sympatyczne a dzikie, silne, niebezpieczne i groźne. Śmierć jest tutaj czymś naturalnym i czeka praktycznie na każdym kroku – mówi się o niej wprost, bez słodzenia i owijania w bawełnę. Jednocześnie panuje tutaj ład, harmonia i porządek: zwierzęta przestrzegają ustalonych, choć nie spisanych praw a ich łamanie, czy sprzeciw wobec władzy są karane – nawet najwyższą ceną.
Pozostałe cztery opowiadania nie mają już nic wspólnego z Mowglim i jego przyjaciółmi. Ich bohaterami są foki, lwy morskie, słonie, szczur piżmowy a także ichneumon Rikki-Tikki. Poznajmy ich historie, uczucia i punkt widzenia.

Rzekł młodzik, dumny z połowu: „I któż się ze mną upora?
Dżungla jest wielka, tyś mały. Pomyśl, a przyjdzie pokora.

  Powieść czytałam powoli i uważnie. Początkowo lektura szła mi trochę opornie i ciężko było mi wejść w klimat powieści (nie wiem na ile to wina tłumacza a na ile samej historii), jednak nie chciałam się zniechęcać. Z czasem książkę czytało się coraz przyjemniej, chociaż nie ukrywam, że jest to cięższa powieść – raczej dla starszych dzieci i młodszej młodzieży. Dla maluchów język najprawdopodobniej okaże się niezrozumiały (mimo przypisów na dole strony) a niektóre opisane w niej reguły rządzące światem zwierząt zbyt drastyczne (na przykład ta, która każe wilkom zabijać słabego przewodnika stada). Według mnie mogą po nią sięgnąć również dorośli, gdyż jej treść niesie ze sobą ważne przesłanie i prawdy o którym zapominamy.  W „Księdze dżungli” autor przedstawia nieokiełznany i nieznany wielu osobom świat, który rządzi się swoimi – jasnymi, zrozumiałymi i sprawiedliwymi prawami. Świat piękny, pełen tajemnic i mimo wszystko potrafiący dać schronienie, ale jednocześnie taki w którym śmierć czeka na każdym kroku. Świat, który za sprawą ręki człowieka z dnia na dzień znika i powoli jest niszczony. Ukazano w nim także wiele okrucieństwa tkwi w nas – ludziach. Jak źle potrafimy traktować zwierzęta a także i samą naturę.

Tytuł: Księga dżungli | Autor: Rudyard Kiplina | Przekład: Franciszek Mirandola | Wydawnictwo: Wilga | Okładka: twarda | Stron: 256

  Kolejną książką z serii Klasyka literatury dla dzieci i młodzieży jest najgłośniejsza powieść Juliusza Verne’a wydana po raz pierwszy w 1872 roku „W 80 dni dokoła świata”. Jej akcja rozgrywa się pod koniec XIX a bohaterem jest bogaty angielski dżentelmen Mr Phileas Fogg, który zakłada się ze znajomymi, że objedzie cały świat w 80 dni. W ten oto sposób rozpoczyna się jego wielka przygoda a także podróż, której początkiem jak i końcem jest Londyn. Bohater nie jest sam, bowiem przez cały czas towarzyszy mu jego służący w trop za nimi wyrusza detektyw Fix, który jest przekonany o tym, że Fogg ucieka z kraju, gdyż ukradł pieniądze z banku.  Autor przybliża nam realia końca XIX wieku, kiedy obowiązywały całkiem inne zasady i środki transportu niż obecnie – nie było busów, autobusów i taksówek. Nasz bohater aby trafić do celu o ustalonym czasie za każdym razem szuka innego, najwygodniejszego środka przemieszczenia. Walorem książki jest nie tylko przedstawienie ówczesnego sposobu podróżowania ale również pokazanie różnorodności kulturowej świata. Nie brakuje w niej również zabawnych sytuacji, które mogą wywołać uśmiech na twarzy.  Sama książka została starannie wydana. Twarda płócienna oprawa, kredowy papier, wyraźna czcionka i przyjemne ilustracje  z pewnością zwrócą na siebie uwagę. Nie obyło się również bez zaskoczenia – niestety dla mnie niekoniecznie przyjemnego.  Kiedy spojrzałam na pierwszą zauważyłam, że autor przekładu jest nieznany a tekst pochodzi z serwisu „Wolne Lektury” a jak wiadomo z tymi przekładami bywa różnie. Ten tutaj trochę trąci myszką a ponadto w porównaniu do innego przekładu, który wypożyczyłam umieszczone opisy były krótsze. Dla nie lubiących opisów będzie to zaletą, z kolei dla tych, którzy chcieliby w pełni poczuć klimat takiej podróży nie koniecznie. Niemniej brawa dla wydawnictwa za chęć przybliżenia młodzieży klasyki w przyjemnej wizualnie postaci 🙂

Tytuł: W 80 dni dokoła świata | Autor: Juliusz Verne| Przekład: nieznany – Wolne Lektury | Wydawnictwo: Wilga | Okładka: twarda | Stron: 272

  Ponownie wygrzebałam dość stara recenzję. Niestety zważywszy na fakt, że jakiś czas temu spalił mi się pendrive ze zdjęciami i nie wszystkie znalazłam w banku zdjęć trochę ich brakuje. Jedno zdjęcie za zgodną „pożyczyłam” z bloga CandyPandas.com (zostawiłam logo) gdzie serdecznie zapraszam ^_^ Ostatnie od producenta. Skład: nieprażone ziarno kakaowca*, cukier z kwiatu palmy kokosowej*, tłuszcz kakaowy*, orzechy pekan 12%*, orzechy laskowe, wanilia Bourbon*, zawartość kakao 70%.
* składniki pochodzące z upraw ekologicznych, objęte certyfikatem kontroli PL-EKO-09.
Opakowanie: 50g
Rodzaje: gorzka klasyczna 70%, z jagodami goji 60%, wiśnia-acai 60%, cappuccino migdałowe z morwą, 65% z orzechami pekan 70%

Wartość odżywcza w 100g:
Tłuszcz 47.71g Węglowodany 28.90g w tym cukry 27,90g Białko 8.40g Sól 0.06g

Opinia: Czekolada jest twarda, więc należy użyć trochę siły aby ją przełamać. Łamie się z przyjemnym i głośnym trzaskiem i nie rozpuszcza pod wpływem ciepła palców. Na języku rozpuszcza się długo i powoli, przy czym jest lekko proszkowa w swojej strukturze. W trakcie rozpuszczania stopniowo uwalnia się jej bardzo delikatna gorzkość, która została stonowana przez cukier kokosowy. Nadał on czekoladzie lekko karmelowej słodkości, jednocześnie nie przesładzając całości. W przeciwieństwie do klasycznej tabliczki, nie poczułam tutaj bananowej nuty.
Orzechy pekan są dobrej jakości – świeże, nie zwietrzałe i przyjemnie chrupiące.. bardzo smaczne. Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że jest ich mało, jednak zostały umiejętnie rozmieszczone – po przełamaniu czekolady w każdej kostce znajdzie się ich chociaż kawałek. Mimo obecności orzechów laskowych w składzie, nie zauważyłam ich w tabliczce (muszą być w formie zmielonej/przetartej), jednak po zjedzeniu 2-3 kostek, w smaku dało się wyczuć lekko orzechową nutę (z drugiej strony może to być smak samych orzechów pekan). Na koniec czekolada pozostawia po sobie przyjemny, posmak gorzkiego kakao z wyczuwalną szczyptą słodyczy, bez nutki kwaśności.   Jest to dobrej jakości i smaczna gorzka czekolada z dodatkiem orzechów – bez wydziwiania. Łagodnie gorzka z wyczuwalną słodyczą – dla tych, którzy nie przepadają za ciemnymi czekoladami, bądź obawiają się kwaśności jak znalazł. Jednocześnie zabrakło w mi niej „pazura”, wyraźniejszego smaku surowego kakao (tego nieco ziemnego akcentu), efektu „wow”, zaskoczenia. Nawet orzechy w całości nie sprawiły, że chwyciła mnie za serce. Czekolada, jak to zwykła czekolada – zjadłam, było smacznie ale zapominam. Tak na prawdę gdybym nie wiedziała, że to surowa czekolada, to po smaku nie domyśliłabym się, że jest to produkt RAW. Stawiałabym na tradycyjną gorzką czekoladę – zabrakło mi intensywniejszej nuty surowych ziaren kakao. Czekolada jest smaczna chociaż nie zwala z nóg. Można spróbować, jednak nie oczekujcie fajerwerków.

Wartość energetyczna w 100g – 599 kcal
Cena – prezent (Tesco 9,99zł/50g)
Ocena – 4,5/6