Natura Food Veggie. Fit Balls daktyl+kawa+kakao+orzech laskowy \ „Życie pszczół”- Maurice Maeterlinck

Dzień dobry
Kiedyś na blogu pytałam Was co sądzicie o postach, które łączą ze sobą dwie różne tematyki. Większość z Was odpowiedziała, że to dobry pomysł, ponieważ dzięki temu istnieje większa szansa, że czytelnik znajdzie coś dla siebie. Dzisiaj postanowiłam przygotować dla Was kolejny wpis z tej kategorii – recenzję spożywczą oraz książkową. Nie wymagam abyście czytali cały wpis – wiem, że nie wszystko może Was zainteresować. Jeśli chociaż jego część wzbudzi Waszą ciekawość będzie mi miło 😉

Chciałam również przypomnieć, że od jakiegoś czasu MagicznyKociołek zaistniał również w socjal mediach w postaci  fanpage, gdzie serdecznie zapraszam. Dzięki temu nie tylko nie przegapicie nowych wpisów ale również dowiecie się co słychać w moim kulturalno-kuchnennym świecie.  Tylko dzięki Wam będzie mógł istnieć. Jeśli jesteście ciekawi to serdecznie zapraszam 🙂

---

 Słodycze mogłyby dla mnie nie istnieć, jednak czasem odczuwam potrzebę zjedzenia czegoś słodkiego. Wówczas najchętniej sięgam po RAW przekąski, których ostatnio na rynku pojawia się coraz więcej. W mieście z którego pochodzę wybór jest bardzo mały, jednak czasem można coś znaleźć.
Jakiś czas temu Biedronka w swoim asortymencie z okazji wege tygodnia oferowała RAW praliny. Wówczas ich nie kupiłam – nie wydały mi się ciekawe. W koszyku wylądowały po czasie – akurat trafiła się atrakcyjna oferta. Spośród trzech różnych smaków wybrałam jeden – z dodatkiem kakao i kawy.Skład: pasta z suszonych daktyli 81%, kawa mielona 8%, kakao 6%, kawałki orzechów laskowych 5%
Opakowanie: 84g/7 pralin

Wartość odżywcza w 100g:
Węglowodany 58 g w tym cukry 51,4 g Białko 3,2 g Tłuszcz 4,9 g kw.tł.nas. 0,3 g sól 0,01 g

Ocena: Praliny umieszczono w papierowym opakowaniu, który skojarzył mi się z produktem domowym lub eko. Znajdziemy w nim 7 okrągłych pralin obsypanych mieloną kawą – jedna pralina waży ok 12g. Pachną gorzką mieloną kawą – nie jest to kawa rozpuszczalna a zwykła i to mam wrażenie gorszego sortu. Praliny są zwarte nie podatne na odkształcenia w dłoni. Aby je przekroić należy zrobić to z naciskiem noża, natomiast zęby bez problemu zanurzają się w daktylowej masie. W przekroju z wyglądu bajaderkowata z większymi białymi kropkami – orzechami. Pralina pod zębami jest miękka. W smaku od razu czuć zwykłą czarną kawę tak jakby z domieszką kartonu/nutą zjęłczenia. Po chwili żucia uwalnia się delikatny kwasek charakterystyczny dla produktów RAW, by po chwili nasze podniebienie zalała fala słodyczy – jednocześnie smak kawy przez cały czas jest wyczuwalny. Odniosłam wrażenie jakby ktoś do masy daktylowej sypną mieloną kawę i to jeszcze zjełczałą lub taką, która kilka miesięcy przeleżała w piwnicy. Kakao ani orzechów w ogóle nie poczułam – czuć tylko i wyłącznie kawę. Słodycz jak na tego typu przekąski jest niska.  Fit Balls z Biedronki to praliny, które najprawdopodobniej nie zadowolą nawet kawoszy – jeśli tak to tych, którzy tak na prawdę wszystko jedno jak ona smakuje ale by była kawą. Nigdy nie lubiłam i nadal nie lubię kawy, jednak wiem, że kawowe słodycze mogą być smaczne. Miałam okazję jeść dwa RAW batony z dodatkiem kawy (Dobra Kaloria oraz Agent od Zmiany Zmiany) jednak żaden z nich nie smakował taką kawą – byle jaką i do tego jakby przeterminowaną. Tam smak kawy był całkiem przyjemny – tutaj tak nie jest. Mój Tata powiedział, że to świństwo, Mama „Ciekawe” – mnie one nie smakowały.

Wartość energetyczna w 100g –  328 kcal
Wartość energetyczna w batonie (12 g) – 39,36 kcal
Cena – przecena 1,99zł Biedronka (potem obniżyli na 0,99zł)
Ocena – 2/6 „Życie pszczół” to druga publikacja Maurice Maeterlincka ukazana nakładem wydawnictwa MG, którą miałam przyjemność przeczytać. Tak samo jak w przypadku „Inteligencji kwiatów” tak i tym razem mamy do czynienia z książką w przepięknej oprawie graficznej. Okładka i widniejąca na niej rycina z 1864 roku autorstwa Alfreda Edmunda Brehma uwodzi a całe wnętrze (papier, wklejka na okładce i ilustracje) zachwyca – cieszy oko i zachęca aby po nią sięgnąć.  Już od pierwszych stron można poczuć, że Życie pszczół (po raz pierwszy wydane w 1901 roku) została napisana z miłości, fascynacji i pasji do tych owadów. Autor nie pisze o pszczołach z naukowego punktu widzenia, nie zasypuje czytelnika nawałem informacji i nie stara się wpoić pewnych zasad tylko opowiada – szerze i z serca. Opowiada o swojej fascynacji, pierwszej pasiece, obserwacjach, badaniach i odkryciach. O życiu pszczół, pracy, zwyczajach, komunikowaniu się, zasadach, budowaniu kolonii, poświęceniu i tym jak ważną pełnią rolę w przyrodzie. O tym jak nazywa się nauka o pszczołach, jak wygląda życie wewnątrz uli, kim jest królowa i jak odróżnić ją od pozostałych pszczół oraz to jakie role odgrywają pozostałe pszczoły i znacznie więcej. Autor opowiada o całej pszczelej społeczności porównując ją do republiki pod pewnym względem podobnej do naszej ludzkiej w której nie brakuje również człowieka – osoby mającej za zadanie troszczyć się o pszczoły a nie je niszczyć.  Maeterlinck pisze o pszczołach i przyrodzie w poetycki sposób, który z jednej strony może zachwycić, ale z drugiej sprawić, że człowiek poczuje się przytłoczony. W jego słowach jest wiele pasji i informacji, ale również rozbudowanych przemyśleń filozoficznych, często odbiegających od głównego tematu i będących po prostu nudnymi. To sprawia, że lektura nie należy do najlżejszych. Wymaga czasu, skupienia a przede wszystkim odpowiedniego nastroju – nie jest przeznaczona dla każdego. Życie pszczół to nie tylko kompendium wiedzy o pszczołach i pszczelarstwie (wiele z tych informacji nadal jest aktualna, chociaż brakuje tutaj współczesnego komentarza naukowego) przeplatanych filozoficzną gadką. To przede wszystkim hołd złożony naturze. Biorąc pod uwagę to w jaki sposób została napisana, nie jest lekturą łatwą, ale mądrą. Wierzę, że po jej przeczytaniu wiele osób inaczej spojrzy na pszczoły, świat, przyrodę i to co go otacza. Według mnie to ciekawa pozycja dla wielbicieli pszczelarstwa i przyrody, którym nie przeszkadzają filozoficzne wywody. Jednocześnie nie jest wskazana na początek przygody z tego typu książkami, bo najprawdopodobniej okaże się zbyt ciężka i „nudna”. Jesteś świadoma, że wielu nie zwróci na nią uwagi, jednak mimo tego zachęcam aby chociaż do niej zajrzeć, bo może pozytywnie zaskoczyć.

„Każda bowiem ich czynność wiąże się nierozerwalnie z błękitem nieba, z rozkwitem łąk, pól i lasów, z najrozkoszniejszą porą w ciągu całego roku. Pszczoły to dusza, dusza lata, to zegar znaczący okres dosytu i bujności życia, to skrzydło polatującej woni, to samoświadomość promieni słońca, to pobrzęk jaźni ogarniającej świat, to pieśń atmosfery przeciągającej się rozkosznie na wygodnej leży, a przelot ich jest wiadomym znakiem, motywem muzycznym owych niezliczonych radości i upojeń rodzących się z ciepła i żyjących w światłości. Przez pszczoły dochodzimy do zrozumienia szczęśliwych chwil, jakie daje nam przyroda.”

Tytuł: Życie pszczół | Autor: Maurice Maeterlinck | Wydawnictwo: MG | Okładka: twarda | Ilość stron: 480

Ilustracje Materiały Prasowe

 Spodobał się Wam dzisiejszy wpis? Co najbardziej zwróciło Waszą uwagę? Co zaciekawiło? A może macie jakieś sugestie, uwagi i wskazówki odnośnie bloga i/lub fanpage. Piszcie śmiało 🙂